geheime boodschappen

De Rabo-Bank

Motivatie brief Rabo-bank

Ik was/ben op zoek naar een nieuw bijbaantje, een nieuwe uitdaging iets nieuws en vooral iets serieus. Toen kwam de Rabo-Bank op mijn pad en heb ik direct mijn cv de deur uitgedaan, met als resultaat dat ik de volgende dag direct een mail terug kreeg, dat ze geïnteresseerd waren en of ik in het kort mijn motivatie nog weer kon geven. Nou dan doen we dat toch!

Hoi Krystel,

Bedankt voor het sturen van je CV. Kun jij misschien ook nog in hooguit5 regels, gewoon even een korte motivatie mailen, waarom het jeaanspreekt om bij een (Rabo)bank te werken. Alvast bedankt!

Met vriendelijke groet,

De Rabo-Bank

Antwoord:

Ik ben een student die al een tijdje opzoek is naar een serieuze bijbaan. Dat betekent voor mij een bedrijf met professionele mensen en een zeer hoogwaardige kwaliteit van werken. Het lijkt mij dan ook erg leuk en vooral leerzaam om het team van de Rabo-Bank te versterken. Omdat de Rabo-Bank aansluit bij mijn interesse en persoonlijkheid spreekt het mij bijzonder aan. Ik ben een echte team player, werkt doelgericht en geconcentreerd, komt met ideeën en creatieve oplossingen.

Dan vertel je ze toch gewoon wat ze willen horen.

The Gay Pride

Homo's? waar Homo's?

Vincent stalkt mij al heel de week over de Gay Pride, en zijn te dragen out-fit voor dat weekend. En zit elke avond voor het naar bed gaan aan de tv gekluisterd om te luisteren naar Piet’s weerbericht word het een lange broek, of een drie kwartbroek dat is wereld problematiek nummer 1. we gokken dan ook op mooi weer dus dat word zonnebril mee 3 kwartbroek aan en rokje aan wij gaan die Pride eens op ze kop zetten.

Ik slaap dit weekend bij Rosanne, en worden dan ook door een vriendin van Rosanne s’ochtends verwend met een ontbijtje “bedankt Jessica” ‘Die trouwens een onwijs goede imitatie van een collega neer zette in de trein’ anyway je hebt natuurlijk een stevig ontbijt nodig al basis om de Gay Pride te overleven. Ik had met Vincent om 1 uur voor Centraal Station afgesproken. De boten parade begint om 14:00 dus het was nu alleen plan om met ze 4e een leuk plekje te zoeken langs het water, en natuurlijk in het zonnetje. Voor drank was gezorgd, een flesje wijn in de tas en wat beketertjes stonden wij gesetteld en al te wachten op de eerste boten, na 1 uur was er nog geen actie te zien op het water de fles wijn was dan ook leeg en toe aan vervanging. Vincent en Rosanne op zoek naar een fles wijn in de roze menigte, opzoek naar de AH voor de meest smerigste fles witte wijn ooit. In de tussen tijd staan Jessica en ik te wachten op de eerste boten en vol afschuw te kijken naar de onverzorgde type’s voor ons te kijken met oksel haar tot op hun knieën. Na de 2e fles wijn komt de sfeer er bij ons aardig in, ik zie al wat aan geschoten blikken en de eerste boten komen dan ook aan varen. Natuurlijk de –16 boot, de hetero boot, zelfs politieke boten en Vincent was natuurlijk weer niet weg te slaan bij de Hard Ass Fuck boot ;). Tijd voor Jessica en mij on wijn en boodschappen te doen het was niet normaal zo druk het zag er roze van de mensen. Na de alberthein te hebben overvallen op ijsjes, eierkoeken, m&m’s, en nog zoon ranzige fles wijn. Waren we in middels de boten parade zat en verplaatsen we ons naar de paardensteeg, het straatje van de vie, er stond een groot podium en er was live muziek we gingen dan ook met ze 4e compleet uit onze dak. We kunnen natuurlijk niet heel de middag hier blijven staan dus we gaan met ze 4e de stad verkenen en opzoek naar iets waar we kunnen eten in deze drukte. Dus doen we een rondje Amstel en grachten, drinken en eten we wat bij de pizzeria.

De avond valt en de zon gaat onder Rosanne en Jessica haken af, voor Vincent en mij gaat de avond nog lang duren, Vincent zoekt een rustig steegje op om zijn nacht outfit aan te trekken even een luchtje op te doen en een beetje deo doet ook wonderen. Het is inmiddels 10 uur ik ben nu al moe en dood op en de avond moet voor ons nog beginnen. De avond is dan ook lang en saai en denk alleen maar aan me bed, van vermoeidheid gooi ik me eigen cola over me heen. Op me witte outfit helemaal super.

De trein reis ging ook niet geheel vlekken loos na een vertraging van 15 minuten verteken we dan eindelijk, om vervolgens na 15 minuten weer stil te staan. “dames en heren ik ben zo juist in elkaar geslagen door een reiziger en we wachten op assistentie van de politie, u geduld alstublieft” nog geen 5 min later hoor ik dat de desbetreffende passagier door het trein raam naar buiten is geklommen en het op een lopen heeft gezet. “dames en heren we wachten nog steeds op assistentie geduld alstublieft” pfff

Actie red de vlinder

Reddingsactie 29-07

Na een avond gewapend met foto toestel door de stad te hebben gelopen. Om in de nacht wat leuke foto’s te maken, stuiten wij Rosanne en ik op een vlinder. Dit arme beestje verkeerd dan ook in een afschuwelijke staat, zijn voel spriet ontbreekt zijn pootje staat scheef en fout en hij zit er dan ook maar zielig bij. Er zat dan ook niets anders op om hem mee naar boven te nemen en het van dicht bij te inspecteren en vooral opserveren. Na verwoede pogingen hem op te lappen hebben we hem een naampje gegeven en hem buiten op het balkon in een plant gezet. Daarna hebben wij niets meer van hem vernomen. Er ontbreekt dan ook ieder spoor van hem wij hopen dan ook dat hij het goed met hem gaat.

Video van de maand van uit Spanje

Spanje Mojacar

Starring: Vincent, Deborah, Krystel

Dag 9 21-07-2007

Krystel:

De Video van de maand mag natuurlijk niet missen dus ook op vakantie mag hij niet uitblijven. Dus van daar dat de video van de maand dit keer op locatie is en wel live van uit Mojacar! “Deborah geeft met tegenzin gefilmd ze vond haar make-up doen belangrijker”
Maar met veel overredingskracht is het ons dan toch gelukt om haar te strikken voor dit klusje. Deze maand is er gekozen voor een wel heel bijzondere band en clip. Namelijk die van de Rock band Nirvana met het sensuele nummer “My Girl” (Uitgevoerd bij extreme temperaturen.)

Van Nederland naar Spanje

Spanje Mojacar

Starring: Vincent, Deborah, Krystel

Dag 3 15-07-2007

Krystel:

Luie ochtend dat mag ook wel na zoon avontuur zoals gister. En Deborah haar mislukte yoghurt schraap actie. Laat het met uit leggen. “Ger kwam had het geweldige idee om sultana koekjes te kopen, maar dan wel de sultana’s met de meest ranzigste smaak namelijk die met yoghurt. Deborah had ook een geweldig idee vond zei zelf, om de yoghurt van de koekjes af te schrapen.” Dit werkt natuurlijk nooit maar ja vertel dat Deborah maar eens, ik en Vincent hebben dan ook helemaal dubbel gelegen. “Deborah als je dan de yoghurt apart in een bakje doet kan je de fruitsalade van gister er bij doen heb je fruityoghurt”

Na deze lachwekkende ochtend op naar het strand even langs de supermarkt om wat water en broodjes met rauwkostsalade te halen. Heerlijk op het strand gezeten en nog wat zon uurtjes gepakt. Voordat we bij het zwembad gaan ontzanden en natuurlijk nog veder gaan bakken.
Deborah natuurlijk weer in de schaduw met haar huid type 20. Met ze alle nog even boodschappen doen en dan voor al zakdoekjes want wc-papier is een schaarste in de Spaanse discotheken. En nog een avond druppelen kan Deborah niet aan zoals Vincent zou zeggen “Loop je weer te druppelen, leuk hoor heel de avond je reet met je string afvegen omdat er geen wc papier is”



Ik heb weer me best in de keuken gedaan vandaag staan er wel te verstaan hamburgers met gebakken aardappeltjes op het menu. En er word van geslumt hoor, het is alleen iets te veel je kan der een weeshuis van voorzien maar dat mag de smaakpapillen niet drukken. Een nieuwe fotoshot dit keer met wel leuke foto’s op het balkon Deborah ging dan ook helemaal los

Deborah:

“leuke foto’s al zit ik nog steeds aan de 1/10 succes factor” Voor het stappen met ze alle op het balkon nog even een cocktail genuttigd. Traditie getrouw als we zijn begonnen we ook deze avond in JJ’s bar “de Karaoke bar van Mojacar.
Maar dit keer kregen we een VIP treatment, en werden we warm onthaald door het personeel van JJ’s bar. Krystel zette de hele tent op zijn kop door eerst een super vette versie van Alicia Key’s Keep on falling te zingen, en daarna kreeg ze de huilers op haar hand met het liedje Your song van Elton John. Na dit succes volle begin gingen we naar El Patrio de club waar we steeds van de die goede beats hoorde. De muziek van dansbaar, de cocktails lekker, de rijen voor de wc enorm (lang leven het wild plassen met zakdoekjes dit keer) en de mensen waren hartstochtelijk. Zo werd Vincent aangerand op het toilet door een man die hem bij zijn billen greep, en had ik te maken met een serveerster die zich aan me vergreep. Uiteraard was er ook weer een lelijke Spanjaard met zijn mat in zijn nek waar menig ADO supporter jaloers op zou zijn, die het op Krystel en mij gemunt had. Op een gegeven moment sta ik alleen met die engerd en werd ik gelukkig gered door Eddy, een Engelse mooi boy die hier geologie studeert. (hier komen we later op terug)

We gingen met ze alle naar Paradijs waar een flinke rij voor de deur staat, ondanks de 10 euro entree de afleggers! (al bleek later je entree kaartje goed te zijn voor een consumptie) Het was er een stuk drukker dan de vorige keer en de beats waren ook beter. “That’s the way we like it!” Eddy kwam ik ook weer tegen en het duurde niet lang voor mijn inner slutness weer in me naar boven kwam, en we innig met elkaar stonden te zoenen. Toen moest meneer naar de wc, zou zo weer terug komen “ik hoor het hem nog zeggen” maar na een uur gedanst te hebben “op de zelfde plek” in de overtuiging dat mijn prins zo weer terug zou komen, werd ik mede door Vincent, er pijnlijk van bewust dat ik alweer preventief gedumpt was. Krystel, de Granny had weer een instorting en besloot alvast naar huis te gaan. Vincent en ik, de ware party sluts, bleven tot in de kleine uurtjes op de dansvloer actief en genoten van het mooie uitzicht en de cocktails. Toen alle lichten aangingen moesten ook wij der aan geloven, en verlieten we paradijs. En rarara wie kwamen wij buiten tegen: Krystel klaar en klaar wakker, en inmiddels met een hele schare mannelijke fans om zich heen. De terugweg bleek ook een mission impossible, op elke hoek van de straat werden we aangekampt door dronken Spanjaarden waar we niet of nauwelijks van afkamen. Het begon voor de ingang in ons geval uitgang van de paradijs, daar kwamen we aan de praat met 3 Spanjaarden uit Seville, waarvan 1 meteen al op mijn ziel trapte door me mede te delen dat mijn Spaans Rubbish was. Al maakte die het later wel goed door te verkondigen dat hij Krystel en mij mooi vond omdat we slim waren. We namen afscheid en vervolgde onze kruistocht “Krystel in gescheurde spijkerbroek.” Er stond een roze auto te wachten … Zouden we dan eindelijk de eerste homo’s hier hebben gespot? Dit moesten we natuurlijk uitzoeken en we hingen dan ook binnen enkele seconde aan hun raam, maar helaas ze waren hetero in hart en lul, en voor ik het wist zat er weer een of andere creep aan mijn mond te zuigen. En had Krystel last van boezemgluurders “Himalay spotters” Wegwezen! We vervolgde onze tocht een paar meter veder we passeerde een terrasje waar een paar mannen met een rode sjaaltjes zagen zitten, het zag er gezellig uit en na hun uitnodiging schoven we dan ook bij hun aan. Wederom verliepen onze gespreken in het zeer gebrekkig Engels en vonden de mannen het meer dan wreed dat Krystel “ the girl with the beatheful eyes” geen interesse had in het mannelijk schoon. Vincent probeerde de boel aan de praat te houden door er flink op los te sociale, maar dat was onbegonnen werk dat gebrekkige Engels we kregen dan ook het gevoel of we belachelijk werden gemaakt. Asociale geilerds! Hier waren we natuurlijk niet van gediend, en binnen no time waren we weer on the road nog even snel tegen het rode kruis aan plassen en door. Bij de volgende straat hoek kwamen we Ali Bombadli tegen zonder flip flaps, “hij is een Duitse Turk die hier met wat vrienden een kebabzaak begonnen is en denkt dat hij gitaar kan spelen” nog even met hem gekletst en toen eindelijk toen de zon al weer hoog aan de hemel stond belande we in ons bedje wat een nacht! En vooral wat een ochtend!

Van Nederland naar Spanje

Spanje Mojacar

Starring: Vincent, Deborah, Krystel

Dag 1 13-07-2007

Krystel:

De tickets zijn uitgeprint iedereen is bepakt en bezakt, en klaar om op vakantie te gaan. We spreken dan ook af om 5 uur af te spreken op Schiphol. Iedereen vertrekt van een andere locatie. Om 04:00 stappen Vincent en Deborah bepakt en bezakt in de trein naar schilhol.
Ik lig dan nog heerlijk in bed, en heb Vincent dam al voor de 12x aan de telefoon met de vraag zijn jullie wakker! “Ja Vincent we zijn wakker ik zie je rond 5 op schiphol.” Ik kan gelukkig nog even blijven liggen Rosanne brengt met me de auto naar het vliegveld. ach wat doe ik der aan. Het meisje met de fulltime baan, kan ze eindelijk uitslapen moet ze nog om half 5 de bed uit.

Deborah:

Om 04:00 stapten Vincent en ik bepakt en bezakt in de trein naar Schiphol. Naast ons zaten 3 melige, dronken, meiden (Emmy, Aimee, Spyt) waarmee we al snel aan de praat raakte. We bleken een gedeelde Harry Potter liefde te delen en al snel steeg de humor naar ongekende hoogtes. Ze waren super jaloers dat ik een homo broertje had en het scheelde niet veel of ze hadden Vincent ontvoerd. Toen waren we bij Schiphol, en kwam er een zeer beladen en theatraal afscheid. We hadden inmiddels ’t gevoel als of we ze al jaren kenden en met mijn in ons hart verlieten we onze coupé. Maar niet na dat we onze myspace adressen hadden uitgewisseld. Op het vliegveld troffen we een uitgebluste Krystell aan die een heftige laatste nacht met Rosanne, haar vriendinnetje had gehad. (met dan aan mijn gift de Durex Pay Vibrations) Bij het inchecken ging het mis en bleek dat we een overgewicht van wel te verstaan 3 kilo hadden. ( mijn 20 jurkjes, Vin’s 20 bloesjes, de gitaar en de mp3 boxen bleken toch iets te veel van het goede) en we moesten dan ook bij betalen, 18 euro wel te verstaan.

Het is kwart half 6 en we staan de rij voor de douane, het is aardig druk we sluiten langzaam aan. Er staan 2 nep stewards een showtje te geven waar echt niemand op zit wachten op dit tijdstip. Met veel herrie en muziek dat zingen mogen ze ook best achter wegen laten. Het enigste wat ik dan ook kan denken is wie schiet hun dood pffff om moedeloos van te worden.

Tijden het wachten bij de Gate ontdenkt Krystell dat de wacht stoeltjes wel erg veel weg hebben van de Efteling attractie Carnaval. En doet dan ook een imitatie van Carnaval, de mede passagiers kijken dan ook verbaast maar lachend onze kant op.


De vlucht verliep soepel en rond half 10 landen we in Alicante, waar ons alweer een hel te wachten stond. Ger bleek ons toch niet goed geïnstrueerd te hebben, want toen we de huur auto wilden op halen bleek dat de benzine alleen betaald kon worden met de pinpas van de bestuurder (Krys dus) en niet met cash DRAMA! Want Krys had alles van der pas af gepint.
Er zat dan ook niets anders op dan het thuis front te bellen om te vragen of er geld geinternet bankiert kon worden. Een spoedtransactie maar ja hoe snel is zoon SPOED trasactie? 24 uur een halve dag staat het er direct op? Vervolgens brak het langste uur van ons leven aan we hadden besloten na de trasactie een uur te wachten, en het dan vervolgens nogmaals te proberen. Deborah begon al met een noodplan uit te zetten en ging bij het loket en informatie vragen wat de mogelijkheden waren om naar Mojacar te gaan met het OV. De man achter het loket keek medelevend en vertelde dat het een dagtaak zal zijn. Ons humeur werd er niet beter op tot Vincent op het fantastische idee kwam en zijn gitaar tevoorschijn haalde en voor het vliegveld in het zonnetje begon te spelen. (Krys en Vinc On Tape) een prive concert precies wat we nu nodig hadden om het slopende uurtje mee door te komen. Uiteindelijk was het dan zo ver het uur van de waarheid was nu dan ook echt aangebroken. Hand in hand nog even snel een schietgebedje doen en bidden tot alle goden en we gingen terug naar de Carrent. Bij de Carrent steeg de spanning tot ongekende hoogte, ook het personeel zat vol spanning te kijken hoe de pinpas van Krys door het automaat ging het was dood stil, tot dat de spanning werd doorbroken door 2 piepjes en tank god kwam er een kassabonnetje te voorschijn. En de verlossende glimlach van de medewerkster. De ontlading die volgde was niet te beschrijven “pure Euforie”Iedereen keek ons lachend aan, en eindelijk konden we dan nu in de auto stappen om op weg te gaan naar Mojacar. Dit alles duurde iets langer dan Ger had gezegd ( 4 uur in plaats van 2 uur) dus met wat tussen stops en snoepjes onderweg redden we de 4 uur lange reis en komen we eigenlijk aan in Mojacar. Langs de supermarkt om die koelkast eens flink te vullen om vervolgend met Coronz Chips op het balkon te zitten, en het zwembad te checken “Heerlijk” Na een verfrissende duik wat zon uurtjes en nog meer chips gelijk maar even een siësta gehouden goed slapen voordat we avonds onze eerste nacht Mojacar gaan doen. Voordat we aan de verrukkelijke hamburgers op stokbrood gaan.

Krystel:

Vincent en Deborah houden op het balkon hun eerste fotosessie, Helaas zijn de foto’s wat minder florissant ( of wel het leken wel 2 mensen met het down syndroom) of zoals Deborah zou zeggen “System of a down” Deborah: “Zo leuk om te zien hoe je der uit ziet voor het stappen” whahah. “uhhhuhh Ja deborah” de ene foto nog lelijker dan de andere wij zeggen niets Deborah: “Oke jongens laat maar ik ga niet stappen ik ga wel naar bed” om die opmerking hebben deb en vin nog heel de week dubbel gelegen. Deborah toch maar besloten niet naar bed te gaan maar met zijn 3e de hort op te gaan onze eerste avond, dat zal wat beloven na een cocktail op het balkon vertrokken we in opper beste stemming naar the nightlife of Mojacar.

Deborah:

Nou ja nightlife bij de eerste de beste karaokebar gaan we zitten en word Krystel opgegeven door Vincent, zij steelt dan natuurlijk wel de show met haar zwoele imitatie van het liedje Fever. Vervolgens gaat onze toch door naar Paradijs (voorheen Pacha, Vincent favo uitgaans plek in 2005) toen wij aan kwamen was het er vrij uitgestorven en we zagen het dan ook somber in. Maar beetje bij beetje stroomde de party gangers binnen vooral veel Engelse en nog meer Spanjaarden maar het was druk en gezellig en iedereen was dan ook aan het genieten van de goede muziek. We hebben heel de nacht gedanst en met moeite de Spaanse mannen op afstand weten te houden “Deborah moest ze echt van zich afslaan” Uiteindelijk heeft ze toch met een Spanjaard gezoend, onder het motto “ ik kan beter zijn tong in mijn mond hebben dan steeds in mijn neus” Deborah: aldus mijn reactie in zeer dronken, ruggengraat loze toestand. Goed alternatief deborah wij zijn trots op je! (Toen Krystel een dag later vroeg hoe het zoenen met Mr one eye nou was, kregen we de uiterst verbaasde blik. “Mr one eye vroeg ze “ Ze heeft het dus niet op gemerkt, moet ik dan ook echt over al opletten hij heeft maar 1 oog, vandaar die bijnaam.) Krystel had het die avond helemaal zwaar, nog nooit hebben we zulke hardnekkige stalkers meegemaakt en ook echt niemand die (wilde) geloven dat ze gay was. Op een of andere manier gaat het er niet in bij Spanjaarden.