dinsdag 20 maart 2007

Damien Rice


Dinsdagavond van 20 maart

Na lang wachten is het dan eindelijk zo ver ONZE HELD! Damien rice in de 013 in Tilburg! Gewapend met al zijn cd’s stappen we dan ook in de auto richting Tilburg waar luidkeels in de auto mee gezongen word met alle nummers! De stemming zit er dan ook al goed in. Zelfs de file onderweg mag de pret niet drukken. Na de bordjes Tilburg centrum is het nu nog een kunst om de auto te parkeren, en het word dan ook rennen naar de 013 want we zijn iets aan de laate kant. De zaal is al overvol als we binnen komen een goed plekje zoeken blijkt voor ons geen moeite, met een goeie smoes en een lief flirterig lach je lukt alles en dat blijkt wel binnen no-time staan we achter de licht man niemand voor ons en een super uitzicht! Zoo voor ons kan het concert beginnen!


Als de lichten uit gaan en Damien verschijnt laat de zaal zich horen. Hij begint de avond met het liedje The Professor & La Fille Danse zeker een van mijn en vincent’s favorieten kort om een mooi begin van de avond. De zaal valt compleet slim en luistert aandachtig, ik durf niet eens mee te zingen zoo stil is het. Complete extase de gehele avond lang, ik en vincent kijken elkaar soms even tevreden aan en denken dan het zelfde dit is zo intens. Hij speelt nog Nummers zo als "Volcano" en "Cold Water" "Elephant" en "The Blower's Daughter" deze zorgt voor absolute kippenvel en oprechte emoties. Na 2 en half uur intens genieten zit het er dan echt op de zaal bedankt Damien en de band, dit applaus word dan ook beloond met een toegift zonder microfoon of versterker zing hij Cannonbal en als laatste toegift klinken de akkoorden van het nummer cheers darlin! Onder weg naar huis is iedereen nog stil en voldaan van het optreden! Dit was een geweldige avond waar ik en vincent nog vaak aan terug zullen denken.

zondag 18 maart 2007

Frituur vet in een garage?


Zondag 18 Maart De dag na Vincent zijn verjaardags feestje


Na 2 dagen stappen en heel weinig slaap, gaat dan ook om zondag ochtend rond 11 uur s’ochtends mijn telefoon, het is Vincent ow “die gaat vast vertellen hoe zijn verjaardag feestje van zijn vrienden bij hem thuis was” dus ik neem de telefoon op krijg ik een drukke wat in paniekerige Vincent aan de lijn die echt met het meest rare verhaal ooit komt, oke houw je vast daar komt hij Vincent zijn woorden: Ik vierde toch gister thuis mijn verjaardag, en het was best wel druk want die was er en die was er abalblbaaba, en toen hadden we honger dus ik dacht dan gaan we frikadellen maken in de frituur pan. Maar omdat dat natuurlijk altijd zo stinkt hadden we bedacht om de frituur pan in de garage te zetten. Maar omdat het snoer van de friteuse niet zo lang was moest hij op het bagagerek van mijn fiets staan en dat was natuurlijk niet zo stabiel, want doen der dus iemand binnen kwam viel de frituurpan met frikadellen en al op en lag de grond van de garage dan ook onder het frituur vet.
Ik luisterde nog steeds aandachtig en vond het dan ook echt hilarische om te horen, “ja dus wat is nu je probleem dan” omdat het vet natuurlijk ontzettend heet was hebben we het niet opgeruimd, dus nu ben ik met kranten en een schep in de weer om de garage vet vrij te krijgen me vader weet nog van niets maar ik wil dat hij vet vrij is voordat hij terug komt. Maar het lukt niet, weet jij een oplossing? Weet ik een oplossing, pardon op zondag ochtend 11 uur na 2 dagen stappen op een lege maag. Ja ik weet wel iets ik trek even iets aan en dan kom ik naar je toe om je te redden. Daar stond ik dan op me vrije zondag met alle agressieve schoon maak middelen onder me arm. Ammonia en natuurlijk het geheim van vet Dreft de emulgator, ja ja wie op let bij natuurscheikunde heeft wat. Dus wij flink aan de slag met ammonia en met warm lauw water om het inmiddels gestolde vet te verwijderen. Door middel van kranten het op te rapen en in vuilnis tassen te gooien. Ik heb me nog nooit zo smerig gevoelt als die zondag ochtend. Na dat het meeste gestolde vet weg was moesten we aan het vet zelf iets doen. Ik gooide er dan ook een halve fles Dreft over heen en ging daarna met de bezem er over heen zo poetste je zo het vet van de grond los. Met een zwabber zogen we dit weer op en drukte dat uit in een emmer. Dit grapje heeft ons in totaal zoon 3 uur geduurd. De garage was nu bijna geheel vet vrij alleen was het nog wel wat glad dus na wat zand er ingegooid te hebben en dat verdeelt te hebben op een muziekje al twistend verdelen wij het zand door hel de garage. Nu de fietsen er weer in zetten en niemand zal ooit weten wat zich zaterdag avond voor ramp heeft plaats gevonden, alhoewel dat moeten we nog maar afwachten. Ik was vet de vuilnis zakken waren vet dus die moesten we over gooien in een andere vuilnis zak kort om living hell, ik glibberde dan ook met me schoenen door Vincent ze huis naar de water koker toe zo nu eerst een kopje thee en je verhalen over je verjaardag.



donderdag 1 maart 2007

Bodies The Exhibition


1 maart tentoonstelling bodies

In Beurs van berlage in Amsterdam is de veel besproken tentoonstelling Bodies te zien.
De tentoonstelling reist de hele wereld rond en is reeds in New York City en Londen te zien geweest. Na Londen en Amsterdam is de tentoonstelling nu te zien in Praag.
Het menselijk lichaam word er tentoongesteld. Echte lichamen wel te verstaan, ter educatie van de bezoekers.

Omdat altijd zeer geïnteresseerd bent in het menselijk lichaam en der thuis echt mee ben opgevoed, lijkt het mij dan ook zeer leerzaam uitstapje om er eens kijkje te gaan nemen. De tentoonstelling is in de beurs van berlage in Amsterdam. Ik loop naar het loket koop een kaartje waar je nog 22 euro voor betaald, en betreed de tentoonstelling het is erg druk op deze regenachtige dag blijkbaar dachten meer mensen naar de tentoonstelling gegaan.
Ik begin de tentoonstelling bij de beenderen er staat een groot skelet bij, de menselijke lichamen zijn allemaal geconserveerd zo kun je precies zien hoe we der van binnen werkelijk uitzien. Bij alle lichaamsdelen staat een kaartje waar word verteld wat het is en waar het voordient, daarnaast staat er ook nog eens de doorsnede van het lichaamsdeel naast zodat je ook kan zien hoe het van binnen der uit ziet. De kleur de structuur de bloedvaatjes je kan alles heel duidelijk van heel dichtbij zien. Fascinerend toch eigenlijk hoe dat allemaal werk.
Het wat mij interesse het meeste trok was de expositie over de longen en over het hart, stap voor stap lieten ze zien hoe een long werkte en waren alle longblaasje apart geprepareerd indruk wekkend om te zien. Ook voor de rokers hadden ze natuurlijk iets leuks, zo kon je het verschil zien tussen een long van iemand die rook en de long van iemand die niet rookt, zo word je toch weer even met je neus op de feiten gedrukt. Dit was het zelfde geval met het hart de linker hart kamer de rechter hart kamer, het hart van een sporter en het hart van een te dik iemand.

Het blijft toch even wennen als je naast een geprepareerd lichaam staat, en als je dan na gaat dat die persoon ook echt geleefd heeft, en zich er totaal niet van bewust is dat hij hier nu in Amsterdam staat en dient als educatief persoon. De mensen die gebruikt worden of beter kan zeggen gebruikt zijn, zijn afkomstig uit China. Ik heb het voor de zekerheid nog even na gevraagd op de tentoonstelling bij de vragen hoek heel handig dat die der was. Maar het zit dus als volgt de lichamen zijn afkomstig uit China, de mensen lichamen zijn van overledenen die hun lichaam aan de weten schapstellen maar er zitten ook lichamen bij die nooit toestemming daar voor gegeven hebben, dat zijn lichamen die niet geïdentificeerd of erkend zijn door familie, als ze na 2 maanden nog niet weten van wie het lichaam is, word het lichaam afgestaan aan de wetenschap. Zo word het lichaam dus eigendom van de staat, en die bepaald dan vervolgens ook wat er mee gebeurt. Het is een fantastische tentoonstelling begrijp het niet verkeerd het is zeer educatief en zeer interessant en leerzaam om alles te zien en te lezen, maar er zit een maar aan, de manier waarop ze aan de lichamen zijn gekomen vind ik dan zo luguber en oneerlijk.

“Door deze tentoonstelling sta ik weer even stil bij de ongekende complexiteit en van het menselijk lichaam tot in de kleinste details.”