Zeilen

De boot op

Het is al een week schitterend weer in Nederland, mijn broertjes vallen me dus al 2 dagen continu lastig met de vraag wanneer gaan we weer de zeilboot op, na 3 smsjes later besluiten we dan ook in de auto te stappen langs de supermarkt gegaan om een kratje bier voor die gasten te halen, en naar de zeilboot toe te gaan. Het is al weer een tijdje geleden dat we met ze alleen gezeild hebben, we laden achterop de boot het koelvak vol gooien de trossen los en zeilen dan ook direct weg. De wind is gunstig niet te hard niet te zacht zoon windkracht 3 en met volle tuigage en met pascal als fokkenist laveren we de plas over. Het is nog aardig druk op het water met plezier vaart. Jeffrey doet nog een goede poging de boot zo schuin mogelijk te laten gaan op een wind vlaagje met natuurlijk een biertje in ze hand heerlijk om te zien, zo konden ze volg jaar nog geen steek zeilen en lieten zaten hun in de kuip een biertje te drinken en lieten ze mij al het werk doen. Inmiddels zijn het beide bijna echte zeilers nou ja voor een paar uurtjes dan. Voordat ze het in hun hoofdhalen om te gaan zwemmen, voor in de boot heb ik altijd wat zwemvesten liggen altijd wel handig met zwemmen blijf je drijven. De jongens hadden hier dan ook geheel andere plannen mee. Ze gooide achter de boot de touwen los deden een zwemvest aan en sprongen het water in. “De touwen achter de boot gooien ze het water, omdat ik het ze al een paar geflikt heb langs hun te zeilen en net als ze de boot dan wouden beetpakken overstag ging en de andere kant op zeilde” Ik sta triomfantelijk achter op de boot de wind trek iets aan en we hebben dan ook een aardig vaartje ze gangen nu in middels achter aan de boot aan het touw. Ze maken dan ook ontzettend lawaai met ze tweeën het is ook echt hilarische om te zien 2 kerels met een zwemvest elkaar vastklampend aan de achter kan van een boot. Niet meer zo veel drinken jongens. Ik zet de radio in de boot aan en zeil dan ook rustig veder.

Lovely day

Got out of bed and I put my shirt on
It’s such a lovely day
The world is smiling and the birds are singing
And the sun won’t go away
She’s still sleeping and my heart is beating and I can’t get her off my mind
And I ask myself can this be real
I can’t believe my eyes

Can’t let me love you

I watched your smile for a while,
But you don’t really seem, to notice I have been, waiting.
And it goes on, I do not know..
Where to begin..

But you, you can’t leave me waiting for you..
You can’t leave me waiting for you..
And I’m losing my mind.
Can’t let me love you
Can’t let me love you
And if you want me to know, let me show
Cause I love you

Can’t let me love you
Can’t let me love you
And if you change your mind, let me know
Cause I love you

You look at me, what do you see
I can not describe, the way I feel,
Inside..
I’m holding on.. pack my backs,
And run..

But you, you can’t leave me waiting for you..
You can’t leave me waiting for you..
And I’m losing my mind.

Refrein

Wake me up till I see it..
Bring me joy till I feel it..Give me hope when I need.
Take my heart but don’t break it
Love me back but don’t fake it
……………………………….

refrein

Het bushokje

Ik en mijn Nicole

Onder weg naar huis na een avondje Amsterdam, zie ik in alle bushokjes een zeer aantrekkelijke vrouw hangen "Nicole Kidman" met haar chanel N5! Die elke keer als ik een bushokje passeerde me naam riep en me dan een knip oog gaf! Oke ik geef toe dat dit een beetje raar klinkt maar mijn beste vriendin vincent had het zelfde gevoel die avond. Dinsdag nacht rond 1 uur opzoek naar een hamer, tang, schroevendraaier, en ander gereedschap om missie redt Nicole kidman uit te voeren. Waar ik in eerste instantie nog al luchtig over dacht bleek al snel een meer voeten in de aarde te hebben. Na 1 kant van het bushokje los te hebben gemaakt zo dat ik het stukje glas kon op tillen moest de andere kant ook nog gebeuren. Had al me gereedschap in het bushokje uitgestald en was dan ook er fanatiek om Nicole die avond mee naar huis te nemen. Na zoon 15 minuutje kwam ik er toch wel achter dat ik hulp nodig had, ik hoefde dan ook niet lang na te denken wie ik zou moeten bellen voor dit klusje Vincent. Hij vond het een avontuurlijk plan en kwam dan ook gelijk naar me toe om missie Nocole kidman te laten slagen. Nog geen 3 minuten na zijn komst rijdt er een politie busje door de wijk Oeps en wat doe je dan? En hoe verklaar je om 2 uur s’nachts dat je met 3 schroevendraaiers, tang en hamer de deur uit bent en bij de bushalte staat? Er zat voor ons dan ook niets anders op om elkaar stevig beet te pakken en te doen of we erg klef waren, en geen oog hadden voor het langs rijdende politie busje. Snellere hart slag en nog meer adrenaline hebben we onze poging kort gestaakt na dat de politie uit het zicht was zijn we snel te werk gegaan, de kant die open was hebben we aan de poster getrokken zodat hij naar beneden viel het was nu alleen nog aan ons de taak om Nicole zo netjes mogelijk uit het bushokje te halen. Dat was dus een helle opgaven en dus ook onmogelijk na het geluid grrrrrrrrs keken we elkaar al angstig aan het is dus toch gebeurd, van haar oor tot naar mond zat de scheur. Vincent rolde de beschadigde Nicole vluchtig op ik pakte al het gereedschap en snelde ons naar huis om te kijken wat de schade was. Na was duck tape en plak band en het gladstrijken van de kreukels bleek de schade toch nog mee te vallen. En was missie Nicole Kidman toch nog geslaagd die avond, en kon ik der veilig mee naar huis nemen. Benieuwd hoe het nu met der gaat nou uitstekend ze hangt te stralen boven me bed.

Les 1 hoe pik ik een poster

Les 1

Hoe pik ik een poster, en welk gereedschap gaat mee?
oja een kleine tip neem nooit je homo vriend mee want die verpesten het altijd.
die gaan dan filmpjes maken en laten de vrouwen al het werk doen.


"Plaats van Delict"



En dan natuurlijk als het gelukt is om de poster heelhuids mee te krijgen "wat ons dankzij Vincent dus niet gelukt is" thuis uit te rollen en te kijken wat het Resultaat is.


"Het eind resultaat"

Ja Dames & Heren het is gebeurd

Maandag 7 mei

Je hebt wel eens van die dagen dan zit alles tegen, vandaag is bijvoorbeeld zoon dag.
Zo heb je 2 weken wat zeg ik 3 weken stralend mooi weer, en zo is alles somber en regent het precies op de dag dat je met je foto toestel artis in wil gaan. Dan heb je ook nog eens een bad hair day en word je onderweg naar het station bijna van je sokken gereden door een 60 plusser ik zeg alle 60 plussers rijbewijs inleveren. Waar door ik dus ter overmaat van ramp me trein mis. Rosanne zit al in de trein en besluit dan ook richting leiden te gaan en me daar op te wachten. In Leiden stappen we vervolgens in de trein naar Amsterdam maar wat voor trein we doen der dan ook echt nog 3 kwartier over en ik kom op stations waar ik nog nooit geweest bent. Any way´s. een maal in Amsterdam aangekomen is het dan ook als een gek gaan regenen we besluiten dan ook het idee dieren tuin te laten varen en de tram te pakken naar het tropen museum, daar loop je binnen warm en droog en de tentoonstelling gaat over Cuba en Che en het communisme nog interessant ook. Een maal in de tram we zitten der nog geen 3 minuten in of op de dam loopt een vrouw onder onze tram. Met een hoop lawai en een abrupte stop staan we stil. Zij zitten achter in de tram en weten dan nog niet precies wat er aan de hand is we kijken elkaar dan ook niets vermoeiden aan, na enige tijd ontstaat er lichte paniek in de tram en verzamelen mensen op de dam zich om de tram. Ze staan met hun hand voor hun mond te kijken. De mensen in de tram lopen naar voren om te kijken wat er aan de hand is, we horen iets over een trouw onder de tram. Oke nu kijken we wel geshockt naar elkaar, en helemaal na de woorden van de trambestuurder `ja dames en heren het is gebeurd´ de ergste scenario’s vliegen door ons hoofd en denken dan ook dat ze dood is ook omdat we mensen met een wit laken op der af zien komen. Wat ook heel fijn was is dat de bestuurder de deuren van de tram niet open deed en we allemaal via de voordeur naar buiten moesten waar de vrouw lag. We stappen uit en blijven op de dam nog even kijken al snel komt de ambulance en de politie en de brand weer er aan gesneld. De vrouw staat inmiddels weer en word naar een cafeetje begeleid. Wij ontrekken ons aan deze commotie, oke nieuw plan de tram rijdt voorlopig niet meer het regent nog steeds en het museum is nog verlopen. We besluiten dan ook naar Amsterdam centraal te gaan en de trein te pakken naar de Ikea ‘ssssst’ en daar even te kijken en later zelfs te eten ‘ssssst’ Zoals ik in het begin al zei ik wist dat dit een slechte dag zal worden.

Het Foto Museum Amsterdam

Donderdag 3 mei FOAM,

Het is een stralende middag als wij, Rosanne en ik in Amsterdam aankomen, we gaan vandaag naar het fotomuseum in Amsterdam ook wel het FOAM. Thuis even vluchtig op de internetsite van het museum gekeken welke fotograven er deze maand exposeerde en waar het museum zich precies bevond, daar stond iets over een Amerikaanse nieuws fotograaf, nieuws foto’s zijn altijd spraakmakend dus we zullen wel zien. Het is op de Keizersgracht ook dat is voor ons dit keer niet zo moeilijk te vinden en lopen der dan ook in 1x naar toe.

Een maal in het Faom museum begint de tentoonstelling van foto’s van Raimond Wouda, de titel van zijn werk is school en zijn foto’s zijn enorm, op zijn foto’s zijn kinderen op school te zien zowel in de klas als in de aula of in de pauze. Het is niet erg werk wat ons aanspreekt dus we kijken wat rond en vervolgen onze route naar een andere zaal. Hier bevind zich de kunstenaar Joan Colom een Spanjaard, De tentoonstelling bestaat uit 84 zwart-wit beelden de foto’s zijn gemaakt in Barcelona op de foto’s zie je veel prostitutie er zitten wat interessante en indrukwekende foto’s bij waar we dan ook even iets langer bij blijven stil staan.

Daarna is het de buurt aan de fotograaf James Nachtwey om ons totaal te verrassen met zijn foto’s. bij binnenkomst hebben we een boekje gehad met uitleg van zijn foto’s met de tekst waar is de foto gemaakt, wie staan der op de foto en wat is er aan de hand. We pakken het boekje erbij en beginnen met zijn eerste foto reeks, De hongersnood in Soedan de foto’s spreken voor zich zelf, ze zijn groot en maken veel indruk we zijn der stil van kijken indruk wekkend naar de foto’s en lezen de tekst uit het boekje wat der bij staat. De foto van een man die uitgemergeld is met als bij schrift: “Slachtoffers van de hongersnood op weg naar een hulppost in Ayod in Zuid-Soedan, doet ons dan even lachen omdat we geen houden weten te geven aan deze foto. We vervolgen onze tocht naar de zaal er naast in het midden staat een bankje we gaan der op zitten slaan de bijbehorende bladzijde er bij open en zitten minuten lang stil te kijken en te lezen bij de foto’s van Roemenië. Het is een grote foto wand waar zoon 28 foto’s naast en onder elkaar hangen op de foto’s zijn kinderen te zien uit Roemeense weeshuizen de kinderen hebben Aids en zijn verwaarloost en aan het bed vastgebonden. Gruwelijke beelden na minuten lang niets gezegd te hebben, zitten we beide met veel vragen en willen we het verhaal achter de foto’s weten we slaan het boekje der op na en gaan foto voor foto langs met de uitleg. Bij de foto’s van Rwanda herken in een foto en gaat gelijk het lichtje bij mij branden dat die foto een aantal jaar terug te zien was op de World press foto.
Zo lopen wij de rest van de nieuws foto’s van James Nachtwey langs zoals de foto’s van Irak, Ney York de aanslagen van 11 september, de Balkan, Tsjetsjenië, Oost Europa en hun opkomende industrie, Zuid-Afrika, Indonesië en last but not least de oorlog in Afghanistan.

Met al deze schokkende foto’s nog op ons netvlies lopen we richting uitgang, waar Rosanne nog besluit een zwart wit poster te kopen van kate moss met baard, voor in haar nieuwe huis.