Voor honderdduizend mensen is de tuin tegenwoordig een plek om te ontspannen. Gras onder je voeten, de geur van kamperfoelie op warme avonden. De pure smaak van zelfgekweekte tomaten. Heerlijk niets doen op het terras. De Tuin is een plek voor je zelf, waar je bijkomt na een drukke dag werken, je geniet er van de rust en natuur. Oude tradities herleven en er ontstaan nieuwe rituelen. Binnen en buiten zijn meer dan ooit 1 geheel.
Maak een binnen buiten moodboard, met als titel ode aan de bloem voor de Home and Garden. In deze reportage laat je de sfeer zien. Kleur, vorm, materiaal, en decoratieve elementen. Home and Garden zit duidelijk op een vernieuwend mode niveau en is beslist niet gewoontjes.
In het zuiderpark in Denhaag worde de 27e editie van parkpop weergehouden, en Vincent en ik waren der bij. De line up van het festival spreekt ons erg aan, zo zijn er optredens van verschillende goede bands Ik noem b.v Stevie Ann, Air Traffic, Johan, The Frames, en met klapper op de vuurpeil Maria Mena. Kort om een Gratis festival om niet te missen.
Als ik Vincent rond een uurtje of 11 wakker bel om te vragen hoe? en wat de planning is, besluiten we vroeg de deur uit te gaan, het eerste optreden begint om 13:00 dat is Stevie Ann en die wil je natuurlijk niet missen. Als ik 3 kwartier later bij vincent aanbel staat hij in ze zwembroek en heeft een kop koffie vast hmm mannen? “Ga je aankleden ik wil der om 1 uur zijn” Vincent die, die nacht een examenfeestje heeft gehad was nog een beetje brak, maar ja dat is geen excuses om Stevie Ann te missen, ik smeer ze brood pak wat pakjes drinken en stappen op de fiets naar het station.
In de trein richting parkpop zien we al gelijk aan de types wie der ook naar parkpop gaan, de een is nog excentrieker gekleed dan de andere. “Kijk eens hoe anders ik ben” We stappen op Holland spoor uit en vervolgen onze rit met de parkpop bus, leuk 3 euro voor een bus retourtje betalen terwijl je niet eens kunt zitten, zo volgepropt was hij. Het wat waarschijnlijk de buschauffeur zijn eerste rit want hij remt te pas en te onpas, leuk als je met 30 ander nog in die bus staat, niet dus.
Het is kwart over 1 als we aan komen Stevie Ann is al begonnen, we lopen naar haar podium toe tot dat Vincent word aangehouden door 2 Soa meisjes, ik zal het even uit legen: de 2 dames delen folders uit waar een vraag op staat die over Seksueel Overdraagbare Aandoeningen gaat. Er staat dan een vraag in het foldertje wat ze uitdelen. In Vincent zijn geval stond er “wanneer kan een meisje zwanger worden” en toen volgde der 3 keuze mogelijk heden. A) Door het slikken van sperma B) door voor het zingen de kerk uit C)onveilige sex als ze ongesteld is. Als je het antwoord wist moest je een vakje open krassen, en word er aangegeven of je het goede antwoord gegeven had. In Vincent zijn geval niet dus, zijn excuses was dan ook “ik ben homo ik weet niets van vrouwen en zwanger worden” daarmee kwam hij nog redelijk weg, hij kreeg voor het foute antwoord zelfs nog 3 condooms van de dames. Op naar Stevie Ann, het was al druk er hadden zich veel mensen bij het Dommels podium verzameld, Wij loodsen ons door de menigte om zo dicht mogelijk bij het podium te staan. Ze zong het liedje Johnny, het bekende liedje The poetry man kwam voorbij, Perfect, daarnaast speelde ze een super cover van johnny cash. De toon van parkpop was met het eerste optreden van Stevie Ann dan ook gelijk gezet. Jammer dat het weer daar anders overdacht we hadden het nog een beetje droog weten te houden maar nu begon het toch echt te regenen, iedereen schuilde onder zijn of haar paraplu of ze hadden heel charmant een regen poncho aan in alle kleuren. Wij stonden onder een grote boom dus ondervonden niet zo heel erg veel last van het regenachtige weer. De regen mag de pret niet drukken en wij stonden dan ook na een rondje parkpop weer voor aan het podium om te kijken hoe Air Traffic het er op het podium van afging brengen. “Air Traffic: een engelse (pop) band” was wel een leuk bandje om te horen goede recensies, dus zeker de moeite waard om ze live te zien optreden en ze daarna zorgvuldig te bekritiseren. Onder tussen heeft Linda zich bij ons gevoegd om samen met ons veder van parkpop te gaan genieten. Maria Mena speelt om 17:00 we hadden dus nog een paar uurtjes om even wat te eten en vooral om even rond te kijken op het festival terrein, voordat we weer terug gingen naar het podium. Even een pizzaatje scoren, ondanks het slechte weer was het erg druk in het Zuiderpark, het scheelde ook wel dat het niet koud was maar vooral nat. Onder tussen speelde de band Family stand en word omschreven als “het rokkende soul trio” op het podium verschijnt een wat stevige vrouw met een ontzettend decolleté maar der komt een stem uit ongelofelijk. we proberen zo dicht mogelijk bij het podium te komen ik heb een foto toestel bij me en wil eigenlijk wel wat leuke foto’s naar huis gaan. En Maria Mena komt er zo aan dus even goed settelen voor het podium, gelukkig dachten Vincent, Linda, en Jorien er ook zo over. Foto toestel in de aanslag!
17:00 het is aan Maria Mena, de Noorse zangeres om de sterren van de hemel te zingen en ons totaal te overdonderen met haar liedje “And why can’t you just hold me” En dat doe ze dan ook uit volle borst zingt iedereen mee. Na 2 liedjes stopt ze even en richt ze zich op het publiek een dank woordje over haar gouden plaat die ze heeft ontvangen in Nederland, voor haar album Apparently Unaffected. Ze begint spontaan de huilen en zegt dat ze der emotioneel van word, dat ze zo in Nederland ontvangen word. Aandoenlijk om te zien Vincent weet het moment meteen te ontkracht door te zeggen dat het krokodillen tranen zijn. Ze zet met de trilling nog in haar stem het liedje Im sorry in, het publiek neuriet gelijk mee compleet in extase. Nog voor de laatste akkoorden hebben geklonken gillen Vincent en ik luidkeels “ Maria Neem me, Maria Neem me” wat een vrouw. Haar op treden duurt 45 minuten ze vliegen dan ook voor bij, ze zingt nog de liedjes, Internal Dialogue, Free, Boytoy Baby. Dan nemen ze Maria en haar band afscheid van het publiek, de toe gift blijft jammer genoeg uit. Ook de Nederlandse band Johan treed dit jaar op, op parkpop de hekken sluiter van onze dag parkpop was de Ierse band The Frames. Ik heb ondertussen de Ben & Jerry stand gevonden zitzakken en parasols ik blijf hier zeker nog een half uur zitten mijn voeten kunnen het niet meer aan en Vincent overleeft het wel bij The Frames zonder mij. Na mijn kopje koffie en mijn half uurtje zitzak sleep ik me zelf overeind, nog even het laatste half uurtje van de muziek genieten en dan naar huis. De rest van dat publiek dacht daar waarschijnlijk anders over er waren niet zo heel veel mensen meer over, wat wel rest is een ontzettende troep, over al plastic bier bekers papiertjes en ander rotzooi. Ik attendeer Vincent er op dat het zoon rommel is en dat hij nu echt moet beginnen met op ruimen als we voor het donker thuis willen zijn. Ik schiet nog wat laatste troep foto’s en we gaan naar huis.
Ik de trein zijn we zo melig dat we onze eigen softporno film opnemen, alleen het opnemen al geeft zo veel lol dat we van Den haag tot Rotterdam bubbel liggen van het lachen.
Het doet ons genoegen een positief (positief met vet gedrukte letters) advies uit te brengen over je aanmelding voor het onderwijsprogramma Fasion & branding voor het studiejaar 2007-2008.
met vriendelijke groet, (handtekening) Ingrid Dokter, propedeuse coördinator Op deze brief zat ik dus al 2 en halve week met spanning te wachten. 12 juni had ik een intake voor Fashion & Branding, gehad in Amsterdam ik was tevreden met mijn gemaakte werk, maar het is en blijft natuurlijk spannend of je wel word aan genomen.
Dat werd dus trakteren bij mij thuis omdat iedereen deze 3 weken zo met me heeft mee geleefd. 4 gebakjes dan maar doen.? En natuurlijk even mijn grote steun en toe verlaat bellen die nu aan het werk is maar het wel moet weten. Vincent ik ben geslaagd een enthousiaste “ooow Gefeliciteerd wat goed ik zie je vanavond om het te vieren ik ben nu nog druk aan het werk” Ook natuurlijk even Rosanne op de hoogte stellen van deze brief en daar klinkt aan de andere kant van de telefoon de ego strelende woorden “maar dat was toch ook wel logische, als of jij dacht dat je niet aangenomen zal worden” whaahah zo een Rosanne uitspraak. Zo nu nog me diploma halen dit jaar en dan zit ik volgend jaar gegarandeerd in Amsterdam met mijn nieuwe studie en dus een nieuw avontuur ik kan niet wachten. Juist nu nog even die laatste motivatie op me diploma te halen.
Oeps papa dag, Ik realiseer me dat het vaderdag is oeps nog geen cadeautje gekocht, al weet ik wel waar ik mijn vader deze vader dag ontzettend blij mee kan maken het grote kroketten boek en daar moet je niet minderwaardig over denken want het is een culinair kook boek en je schrijft dan ook Croqetten ik bedoel dat ziet er al veel chiquer uit. Dat word weinig slapen en nog even snel in Rotterdam het kroketten boek halen hopen dat de winkels open zijn, vincent is vast niet blij met me als ik dit ga voor stellen. We zitten op Rotterdam centraal te wachten op onze trein naar huis we kijken angstig om ons heen of we een spoor van Anne en naar evil vriendin zien gelukkig is dit niet het geval. We zitten naast een man in zijn hand heeft hij een pak wafels hij scheurt kleine stukjes af en voert ze aan de duiven, ik maar een duiven geluid en doe zelfs een duif na en zeg roeekoe roekoee geef mij ook. De man verblikt of verbloost niet, wij willen natuurlijk al weer helemaal dubbel om ons zelf. Ik kaart het vaderdag verhaal nog een keer aan en besluiten dan ook de stad in de gaan in ieder geval kijken hoe laat de winkels open gaan misschien is het de moeite om te wachten, het is nog er rustig in de stad we lopen over de lijn baan halen wat anekdotes op en lopen richting de boekhandel. Het begint langzaam te regenen als we bij de boekhandel aan komen zegt het bordje aan de deur “opening’s tijden op zondag van 12:00 tot 17:00” oke dat word nog lang wachten dan het was nog maar kwart voor 9, wat nu ja uh iets zoeken wat open is daar een shot cafaiene scoren en dan naar huis naar bed. Ik weet een zaakje wat altijd open is en helemaal op dit bizarre tijdstip de VJP het oude tramhuis. Er is wel iemand binnen maar de deur is nog dicht ik klop op de deur een jonge man doet open en zegt dat hij over een klein half uurtje pas open gaat hij wacht op zijn collega die hem gaat aflossen, ik zet mijn zielige blik op zeg dat het regent we hunkeren naar een kop koffie en hem niet zullen storen, hij kan de zielige blik niet weerstaan en laat ons binnen zet een heerlijk kopje koffie voor ons en we praten over onze avonturen, en hoe we vanuit Utrecht dan ineens zo hier aan de koffie komen Vincent en ik vinden het zelf ook nog steeds een raar verhaal.
We besluiten maar weer onderweg naar huis te gaan, het is vaderdag en we gaan voor vincent ze vader maar even een ontbijtje in elkaar zetten. Omelet met koffie jus en wat broodjes keek ons een heel leuk idee, gelukkig wist hij het dan ook van harte de waarderen met een dikke kus als bedankje. Toch nog maar even naar Rotterdam om als nog het groot culinair croquetten boek te halen het is dan al een uurtje of 12 en ben dan ook al compleet over me slaap heen die paar uurtjes Rotterdam stad kunnen der dan ook nog wel bij. Vincent ze vader moet werken in de stad dus hij geeft me een lift dat scheelt me weer een stuk fietsen. De boek winkel is immens groot, het kost me dan ook een tijdje om de kook hoek in de winkel te vinden. Daarna op zoek naar het boek hmmz ik kan het niet vinden dan maar even vragen “mevrouw mag ik u vagen weet u waar ik het groot culinair croquetten boek van vinden” ze kijkt me met een grote glim lach aan, ik stond voor paal. Geeft niets het is papa dat en mijn papa wil hem hebben dus dan hebben we dat natuurlijk voor hem over, even afrekenen nou ja even het croquetten boek kost nog 30 euro hmmz daar moet je dan heel wat mooie croquet recepten in zitten.
Nu kan ik eindelijk naar huis naar bed, nou ja dat dacht ik dit bleek achter af niet helemaal het geval. Ik stond voor een dichte deur, niemand thuis en natuurlijk geen sleutel bij die ligt nog bij vincent, de buurvrouw was natuurlijk ook niet thuis pff ik word geboycot. Er zat dus niets anders op dan weer naar Vincent te gaan om me sleutels op te halen, denk je even op de fiets heen en weer te gaan blijk de fiets geen trappers te hebben grrr. Er zat dus niets anders op dan lopen naar Vincent te gaan. Een maalbij Vincent aan gekomen en 100X gebeld te hebben doet hij nog niet open zijn telefoon staat uit maar zijn raam staat open, na 10x Vincent geroepen te hebben zit der niets anders op dan steentjes tegen zijn raam te gooien maar zelfs dat mag de slaap van Vincent niet storen. Na 10 x lang de deur bel aan houden komt hij dan eindelijk verwildert in ze onderbroek de deur open doen. Ik trots met mij croquetten boek hij laat me binnen de duikt gelijk zijn bed weer in, ik heb knallende koppijn slik 2 parracetemols weg en val zittend op vincent ze bed in slaap coma. Een uurlater word ik wakker loop naar beneden pak mijn tas en sleutels en ga naar huis eindelijk me eigen bedje in. Ik lig nog niet 2 minuute of mijn telefoon gaat me ouders komen thuis en me broertje begint zijn levens verhaal van dit weekend te vertellen ik leg me der dan ook maar bij neer dat slapen er nu niet meer in zit ik pak mijn vader dag cado en ga dan ook maar gelijk met me ouders in de tuin zitten. Na het eten maar weer een nieuwe ik ga naar bed poging doen.
Deze pann is anders dan anders we hebben al 3 a 4 weken van tevoren kaartjes besteld dus geen frustraties om vroeg de deur uit te gaan om vervolgens nog meer dan een uur in de rij de staat voor kaartjes. We besluiten dan ook onze tijd er voor te nemen en laat de deur uit te gaan. Vincent belt mij s’middags al om de weersvoorspellingen door tegen het is niet echt rokjes weer dus dat word mij afgeraden. Ons feestje begint dan ook al in de badkamer de cd van micheal buble onze held op de achter grond. Ik heb mijn foutfit al aan en heb in me tas een reserve outfit voor het geval dat! Vincent heeft speciaal voor de gelegenheid een nieuw overhemd gekocht ik zoek voor hem een gepast luchtje uit voor die avond. Ze staan beide lang voor de spiegel voor ons haar en de make-up, rond een uutje of 10 zijn wij op ons sexy’s en zijn we dan ook reddy to go. We besluiten met de tram te gaan aangezien het weer niet echt mee zit. De avond begint dan ook al erg goed als we moeten rennen voor de tram hij rijdt dan ook voor ons neus weg, ik zet mijn zielige blik op en de trambestuurder bezwijkt dan ook direct en we mogen nog mee, Pff we zweten nu al van dat stukje rennen. Van de tram naar de trein word nog even een sprintje trekken niet te doen met in de ene hand een tas waar een fles wijn in zit en in de andere hand een colbert, we redden de trein precies nu rest ons alleen nog om op centraal kaartjes te kopen maar daar kan weinig fout aan gaan. Nog even snel een patatje halen voordat we de trein instappen vooral oppassen dat we niet knoeien dat zou funest zijn voor onze outfit. Dit keer geen damien rice op de telefoon of een ketel 1 mix maar micheal buble komt uit de speakers en we drinken een fles carnei.
Mega pann 3 locaties wij binnen onze avond in de Winkel van sinkel. Het is 12 uur als wij in de rij staan bij de winkel van sinkel om naar binnen te gaan. We worden in de rij nog herkent als ‘zijn jullie niet die twee uit Rotterdam van het feestje cabin fever in Now & Wow’! met tickets in onze hand en onze perfecte outfit lijkt niets ons deze avond nog in de weg te staan behalve dus de portier blijkt nu, Legitimatie vraagt hij met een norse en strenge blik ik kijk hem verontwaardigt aan, pardon dit is pann hoor we komen hier elke maand en ik heb nog nooit heb ik me legitimatie hoeven te laten zien ik laat me ov-jaarkaart duidelijk geïrriteerd zien. Aan vincent de zelfde vraag legitimatie alsjeblieft waarop ik antwoord kom op zeg hij heeft er toch haar op! Vincent zoek druk naar zijn verzekeringspasje en school pas om zich te identificeren en zegt ik zal me broek eens laten zakken dan piep je wel anders. De man kijkt ons portier kijk ons vreemd aan maar laat ons wel binnen. Jas en tas op bergen en dansen maar. Vincent bied mij een drankje aan we staan bij de bar het duurt wel heel heel heel erg lang, na zoon 20 minuten geeft de barman een biertje voor het wachten weg kan je nagaan hoe lang we daar al staan. Omdat wij fasionbly late zijn zo als Vincent dat altijd zp mooi zegt, staat de dansvloer al bordes vol met een dansende menigte. Mijn eerste indruk is iedereen hier boven de 25 of ligt het aan mij, en wat doen al die mannen hier en waarom kijken ze zo naar vincent, voordat ik meer commentaar kon geven werd ik aangevlogen door bekenden god zij dank, we worden gered, om nog steeds vage reden krijgen vincent en ik een medaille omgedaan. Hoe toepasselijk krijgt vincent een medaille waar opstaat 1e plaats met tennis voor meisjes onder de 12, op die van staat natuurlijk 1e plaats met tennis voor jongens onder de 12. We hebben die avond dan ook veel positie reacties op onze tennis medaille gehad. Na een tijdje hebben we de winkel van sinkel wel gezien en verplaatsen we ons naar tivoli, dit is voor ons bekend terrein. Met het groepje wat we in de winkel van sinkel dan ook vervaardigt hadden gingen we dan ook de dans vloer onveilig maken. Vincent had zijn soul mate van die avond toen al gevonden dus ik kon nu veilig op zoek naar Stacy en Dario, die voor aan bij het podium stonden. Ik kom de ene na de andere bekende tegen, even een leuk sociaal praatje houden and moving on, de tijd vliegt dan ook voorbij. Vincent is in geen velden of wegen te bekennen ach laat hem maar die kom ik zo ineens weer ergens tegen, ik voeg me bij het groepje van lianne natuurlijk nog even op de foto met ze alle (smile). We zijn nu op 2 locaties van de 3 geweest de ijshalen is dus de laatste locatie waar we naar toe gaan, het is al rond een uurtje of 3 half 4 de meeste mensen geven het dan ook op en gaan naar huis wij denken daar anders over wij willen wel even kijken hoe het op de laatste locatie is. Het valt tegen het is erg rustig onze trein vertrekt nog lang niet dus we besluiten dan ook nog even los te gaan het laatste uurtje. Ik word aangesproken door een meisje zo sociaal als ik ben raak ik met der in gesprek, voor dat ik het weet doet ze der grijze vest uit, en sta ik in haar vest tegen de paal aan te dansen waarom? Nog steeds werkelijk waar geen idee waarschijnlijk omdat we ons allebei erg grappig vonden!
Ook voor mij en vincent is het nu de hoogste tijd om naar huis te gaan. Als we buiten komen is het licht het is een beetje een rare gewaar wording. We lopen met ze 3e naar het station ik vincent en jorien, op Utrecht centraal is het natuurlijk weer een gekkenhuis iedereen zit met zijn of haar groep je als dood op de grond prachtig om te zien hoe fit wij dan nog zijn. Ik knoop een gesprek aan met wat levenloze mensen die net als ik wachten op hun trein, luister wat muziek met ze en loop wat rond. Manon heeft het voor elkaar gekregen om in een kluisje te kruipen dit moet ik even van dichtbij zien, zie ligt voor pampus in een kluisje een hilarische gezicht om te zien (foto moment). De trein naar Rotterdam vertrek om kwart over 7 lianne en manon moeten in Gouda der uit en nemen dus de zelfde trein gezellig.
In a Manner of speaking I just want to say That I could never forget the way You told me everything By saying nothing In a manner of speaking I don't understand How love in silence becomes reprimand But the way that i feel about you Is beyond words Oh give me the words Give me the words That tell me nothing Ohohohoh give me the words Give me the wordsThat tell me everything In a manner of speaking Semantics won't do In this life that we live we only make do And the way that we feel Might have to be sacrificed So in a manner of speaking I just want to say That just like you I should find a way To tell you everything By saying nothing. Oh give me the words Give me the words That tell me nothing Ohohohoh give me the words Give me the words That tell me everything Oh give me the words Give me the wordsThat tell me nothing Ohohohoh give me the words Give me the wordsThat tell me everything
Judgement day, vandaag is het zo ver ik heb de toelatingstest /onderzoek bij het AMFI in Amsterdam. Dat betekend vroeg op en me lijstje met spulletjes mee zeulen in me map. Voor de toelating moet je 5 tijdschriften mee nemen, 5 vellen a2 formaat en je favoriete kledingsstuk. Op school zelf krijg je dan een opdracht en een gesprekje en aan de hand daarvan word bekeken of je geschikt bent voor toelating , kort om spannend.
De stress begon al op het station de treinen hebben natuurlijk weer een boycot tegen mij vandaag. Mijn trein komt dan ook een half uur later dan geplant dat word haasten dus, je kan niet te laat komen op je toelating toch? Dat staat altijd zo lullig op je 1e dag ook al is het wel overmacht. Gelukkig red ik net alles binnen de tijd en stap ik dan ook precies 5 voor 1 de school binnen zo ontloop ik toch nog me boycot vandaag. Er word in de collegezaal uitgelegd hoe deze middag er uit komt te zien en dat we in groepjes worden verdeeld. Bij het horen van je naam verzamel je, je bij je groepje en loop je naar de desbetreffende docent die je naar het lokaal begeleid waar het dan deze middag gaat gebeuren. Daar worden ook de opdrachten uitgedeeld en kan dan ook direct aan de slag voor de opdracht staat 2 en half uur dat lijkt mij redelijk te doen. De opdrachten zien er als volgt uit:
Opdracht 1: beantwoord de volgende opdracht op 1a4tje, beschrijf de wereld achter het favoriete kleding stuk dat je hebt meegenomen. Wat weet je over het kledingstuk te vertellen
Opdracht 2: Verplaats je zelf in de rol van moderedacteur/stylist voor een van de tijdschriften die je hebt meegenomen. Je hebt de opdracht gekregen om een modefoto te maken waarin het kledingstuk dat je meenam, de hoofdrol speelt. Style, combineer je kledingstuk voor het door jou gekozen tijdschrift en geef vervolgens aan de hand van je collage aan hoe de verschillende modefoto’s van jou kledingstuk eruit gaan zien. Dat doe je als volgt: bepaal de keuze van je tijdschrift en laat in je collage zien: voor welk tijdschrift je hebt gekozen, met welke ander kleding word jou kledingstuk gecombineerd? Welke schoenen en accessoires horen erbij? Welk type model word erbij gecast? Ik welke omgeving word het geheel gefotografeerd? Het resultaat van je onderzoek en je “droge” styling geef je weer middels een collage op a2 papier, waarbij het in een oogopslag duidelijk wordt wat de bedoeling is.
Opdracht 3: Hieronder zijn 5 begrippen gegeven. Kies 3 van de 5 begrippen en zoek voor elk begrip 1 passend beeld uit jou magazines. Het resultaat is een a2 papier met 3 begrippen tekst en3 bijbehorende beelden. De begrippen zijn Vrijheid, rebels, authentiek, geluk en progressief.
En als laatste een gesprek je aangaan met de docent over je motivatie en keuze van de opleiding. Dit was erg formeel en er was dan ook niet echt een goed of een fout antwoord ook liet de desbetreffende docent natuurlijk niet zien of het door jou gegeven antwoord of mening wel goed was ze knikte wat en vroeg dan wat anders, ik kon hier dan ook geen pijl optrekken ik was relaxt en praatte makkelijk over alle onderwerpen heb er dan ook wel een positief gevoel bij.
Mijn opdrachten zijn goed gelukt heb dan ook 5 a2 velletjes volgeplakt en me totaal uitgeleefd op deze opdrachten nu 3 weken wachten voor het resultaat of ik word aangenomen, ik ben reuze benieuwd. Nu eerst maar even ontspannen met een wijntje bij Rosanne.
Donderdag ochtend even de laatste hand aan me marketing communicatie gelegd! Klaar om dat vrijdag dan ingeleveren dan! Ik ben nog maar net wakker of een oude vriend hangt aan de telefoon of ik zin heb om te gaan zeilen, het is hartstikke mooi weer en voor mij is het nu ook al weer een paar weken geleden dat ik gezeild heb. Dus daar zeg ik zeker geen nee tegen. We spreken om half 1 af we gaan rondje Rotterdamse haven varen hmm lekker op het water zo zie je Rotterdam op ze mooist vind ik zelf altijd! Op de zeilboot, met me zwembroek en me helmpje aan, en dan vooral zonaanbidden ik wil natuurlijk wel met een kleurtje naar huis gaan. Het is erg druk op het water met vracht verkeer en de wind komt recht van voor dus der zit niets anders op om met de motor heen te gaan. Dan kunnen halve wind terug zeilen op de vlaagjes wind die der staan, maar ja waarom zou je haast hebben met zulk mooi weer!
When i saw you at the subway I knew it was right And so we sat beside eachother and we looked into our eyes we live in an lie The rights are wrong And the world is upside down And how many times Do i let myself get drowned in tears
So my heart… was beating faster I felt a bit shy And so we touched accedentally and you make me lose my mind
Zondag nog steeds brak van mij avontuurlijke vrijdag en zaterdag ochtend, dus dit word een rustig dagje vondelpark met Rosanne had ik me zo voorgeteld. Amsterdam, het zonnetje schijnt en Rosanne heeft der camera meegenomen om die middag nog wat leuke foto’s te nemen, ik bedoel je weet maar nooit. Nu nog even snel de supermarkt overvallen voor een flesje wijn, en chop chop langs de koffieshop. Er spelen een aantal bekende artiesten dit weekend in het vondelpark, waar onder Room eleven, Acda en de Munnik, wel zo leuk om even een kijkje te nemen, half Amsterdam zal met dit mooie weer er wel zitten, liggen en hangen maar ja wat maar het uit. Als je in het zonnetje ligt en je doet je ogen dicht dan zie je de rest van Amsterdam helemaal niet. Rond uurtje of half 7 hebben we het dan ook wel gehad en verplaatsen we ons naar de stad, met als plan nog even ergens op een terrasje te gaan zitten Na een rondje Amsterdam lopen we dan ook heel toevallig langs de kleine comedy, waar op het board buiten staat dat Ellen ten Damme optreed, met haar theatervoorstelling Von kopf bis Fuss. Met het idee “zullen ze nog kaartjes hebben” Buiten is het dan ook al aardig druk met mensen die voor de voorstelling komen, en buiten even wat nuttigen of wachten voordat de voorstelling begint. Hoe brutaal en impulsief we zijn lopen we de kleine comedy binnen om te kijken of er kaartjes te koop zijn, nog voordat we dat willen doen, word Rosanne al aangesproken door een man met de vraag, of we nog kaartjes voor de theatervoorstelling Von kopf bis Fuss van Ellen ten Damme zoeken? Daar hoeven we dan natuurlijk ook geen 2x over na te denken, “dat is een enthousiaste Ja” de man vertelde dat hij nog 2 kaartjes heeft omdat hij geen oppas kon vinden voor zijn kinderen vanavond. Iets wat ons natuurlijk weinig interesseert, als we zijn kaartjes maar kunnen over kopen. En het waren nog mooie kaarten ook en we zaten dan ook op de 3e rij precies in het midden dicht bij het podium mooier kan je ze niet krijgen. sommige mensen zijn gewoon voor het geluk geboren.
Ellen en haar band geven die avond dan ook een spetterend optreden in de kleine comedy. Ze komt ondersteboven op de handen als een circusartiest het podium opgelopen, zo getalenteerd ze is ze zingt in het Nederlands, Engels, Duits ze dans en speelt gitaar, piano en niet te vergeten viool. Ze laat die avond dus ook van alles iets van haar kunsten zien, we genieten dan ook met volle teugen. Ze zingt die avond onder andere de liedjes, Durf jij, I’m the singer of the band, Impossible girl, Vegas, en het liedje Stay. Er zit een soort rode draad in de voorstelling, ze verteld aan het publiek over haar jeugd, over dat ze kunstjes deed voor geld dat ze eigenlijk niets anders kan dan wat nu doet optreden en mensen entertainen, dan zingt ze weer en liedje en richt ze zich weer tot het publiek. Dan gaat het over Familie, liefde, seks, de wijde wereld en het artiestenbestaan ook gaat het nog even over haar ziekte en hoe ze dat ervaren heeft. Gevolgd door wat Duitse liedjes.
Rosanne zit dan ook met der foto camera in de zaal. En maakt tijdens de voorstelling dan ook nog een paar foto’s, jammer genoeg zit het hoofd van de man voor ons er ook vaak op. Toch lukt het haar nog wel wat mooie foto’s te schieten van deze muzikaale avond. Ze Zou me dan ook vermoorden, als ik bij deze blog geen foto van haar zou gebruik. Dus Rosanne bij deze.
Na een middag dood gestaard te hebben naar me huiswerk was het de hoogste tijd dat ik maar eens de deur uit ging. Dat computer hangen word je ook niet vrolijk van frisse lucht zou me goed doen. Het was een uurtje of zes toen ik in Amsterdam arriveerde, ik had afgesproken om met dit mooie weer een terrasje te pakken met Rosanne. Terrasjes en restaurants zoeken is voor ons op zich al een hele opgaven een dagtaak meestal crossen we 2x Amsterdam door voordat we ergens gaan zitten. Dit ging nu gestaagde dan anders en we zaten dan ook vrij snel op een terrasje “voor ons doen”. Maar toen kwam het de wel bijna 20, 30 stille minuten die echt heel langzaam voorbij gingen. Oorzaak hmmz hoe zullen we het noemen meningsverschil, eigenwijsheid hoe dan ook het stilzwijgen werd god zij dank verbroken door mijn telefoon, gered door de bel ook al was het niet heel leuk nieuws wat in ontving. Was de stilte toch doorbroken en was ons nieuwe plan iets zoeken om te eten.
Honger, Met het idee een nieuw hip leuk eet iets te vinden lopen we richting de overtoom. Waar we dan ook zeker zo iets hips troffen wat we zochten voor die avond cafe Ebeling heet het, we zijn nog maar net binnen of de shotjes wodka met verschillende smaakjes vliegen om al om onze oren. Dit kan nog een lange (dronken) avond worden. Na een paar worden met de eigenaar gewisseld te hebben wijst hij ons een tafeltje aan en komt hij ons vergezellen, hij was merkbaar aangeschoten en vertelde honderd uit over echt van alles. Ze naam was Jerry en hij was de eigenaar van deze tent zo vertelde hij, al snel ging het gesprek over Amsterdam, horeca, kinderen, scheiden, kinky kapper, islam, Nog een rondje wodka, een wit wijntje er bij of moet ik zeggen wit wijntje over de tafel, en het gesprek gaat er over wat hij ons aanraad van de kaart. Hij roept er iemand van de bediening bij om ons wat uitleg te geven over de recepten op de kaart, en neemt daarna de bestelling op. We bestellen iets van wit vis met patat, Jerry gaat veder met sociaal zijn in zijn cafe, en laat ons dan ook even rustig eten. We lachen om de situatie. In wat voor grappige rare situatie zijn we nu weer beland. De tijd is snel gegaan het is al rond een uurtje of half 11 als we klaar zijn met eten, en Rosanne op zoek gaat naar Jerry en het toilet, nu is nog de vraag gaan we betalen? Of is alles wat we die avond gegeten en gedronken hebben op de kosten van Jerry? Wie zal het zeggen, hij heeft een paar keer gezegd nee jho dat krijgen jullie van mij maar hij is dronken kunnen we dat serieus nemen. Na nog een drankje aan de bar en Rosanne met der moment met Jerry besluiten we dan ook zonder te betalen, maar met wel een bedankje op te stappen, en richting centraal station te lopen. Dat was nog eens een leuke goedkope avond schat dit zouden we meer moeten doen. Met de nacht trein, snel naar huis want vincent zal nu wel klaar zijn met zijn schoolfeestje op het stand, hij heeft al 30x gebeld waar ik bleef! Hij was hoor baar aangeschoten, misschien zelfs dronken dus het kon inderdaad nog eens een lange avond worden! Rond 2 kwam in aan op Rotterdam centraal hup in de taxi en door naar het feestje van Maaike waar vincent al een paar uurtjes zat en zich merkbaar dood verveelde aan mijn voicemail berichten te horen! Per toeval bij het uitstappen van de taxi passeerde vincent niks mij op de fiets, vertelde hem enthousiast over het feestje waar naar ik op weg was, en besloot hem dan ook gewoon mee ten nemen wel zo gezellig. Eenmaal aangekomen zwalkte vincent met een man aan zijn arm naar me toe en begroete me met 3 dikke zoenen, “en een ik denk dat ik dronken ben antwoord” en dat het feestje dood was en dat we daar eens binnen de boel op stelten moesten gaan zetten. Dat hoef je ons dus niet 2x te zeggen.
Binnen was niet iedereen blij om ons te zien waarschijnlijk omdat we erg druk en aanwezig waren op dat tijdstip. Op zoek naar drank en een gitaar om muziek te maken, zitten wij met wat ander mensen op de bank Vincent en ik, ander Vincent Manon de mensen die ik ken zitten er ook bij, Romy zit in een hoekje zielig te zijn en wil alleen maar naar huis dat is het enigste ze zegt en blijft zeggen, Vincent fluistert in me oor dat ze net een aanval gefaket heeft en iedereen der uit kots, hmm vandaar. Ik ga maar eens een kijkje nemen in het huis de rest van de ploeg zit boven op zolder dat is de kamer van maaike, sommige liggen al bijna te slapen, ik kom binnen met een blikje cola en een banaan. En vertel 100 uit over mijn avontuur wat ik die avond beleefd heb en wil dan ook dat iedereen luistert. Toen Vincent zei dat het een saai feestje was dacht ik nog het zal wel mee vallen maar nee, inderdaad zeg damn wat is het een saai feestje. We worden dan ook na 2 uur echt het huis uitgekeken, oké rustig we gaan al na eerst de koekjes kast gepunterd te hebben voor voedsel voor onderweg we moeten nog zeker een uurtje naar huis lopen. We verplaatsen ons naar het nieuwe huis van Vincent Niks, zijn huis is een eindje veder op, Romy volgt ons ze wil niet meer op het feestje zijn dus ze achter volgt ons, Vincent en ik vinden het allemaal prima en eten samen de koekjes op, we maken wat grappen over het te saaie feestje van Maaike, het is onder tussen rond een uurtje of 6 in de ochtend, buiten is het al aardig licht. En het kan nog wel eens een hele mooie dag worden aan de lucht te zien. Na een wodka Jus in Vincent Niks zijn nieuwe huis te hebben gedronken stappen we op en gaan we lopend naar huis, zeker nog zoon 30 tot 45 min lopen. Onder tussen dumpen we Romy op het eest volgende station wat we passeren ze woont in Haarlem en zal dan ook nog zeker even in de trein moeten zitten, maar ja how cares Vincent en ik in ieder geval niet, ze begrijpt onze grapjes niet eens met als antwoord van haar “Ja jullie zijn zo op elkaar ingespeeld jullie maken jullie zinnen niet af” ow oke dus jij weet niet wie bokito is hmm voor de rest besteden we der weinig worden over en lachen der gewoon om. 7 uur het zonnetje schijnt we hebben onze zonnebril op en lopen naar huis iedereen is nog in diepe slaap. Op de kruising bij ons nemen we afschijt 3 dikken zoenen en een welterusten tot vanavond.
