Het Croquetten boek

Oeps papa dag,

Ik realiseer me dat het vaderdag is oeps nog geen cadeautje gekocht, al weet ik wel waar ik mijn vader deze vader dag ontzettend blij mee kan maken het grote kroketten boek en daar moet je niet minderwaardig over denken want het is een culinair kook boek en je schrijft dan ook Croqetten ik bedoel dat ziet er al veel chiquer uit. Dat word weinig slapen en nog even snel in Rotterdam het kroketten boek halen hopen dat de winkels open zijn, vincent is vast niet blij met me als ik dit ga voor stellen. We zitten op Rotterdam centraal te wachten op onze trein naar huis we kijken angstig om ons heen of we een spoor van Anne en naar evil vriendin zien gelukkig is dit niet het geval. We zitten naast een man in zijn hand heeft hij een pak wafels hij scheurt kleine stukjes af en voert ze aan de duiven, ik maar een duiven geluid en doe zelfs een duif na en zeg roeekoe roekoee geef mij ook. De man verblikt of verbloost niet, wij willen natuurlijk al weer helemaal dubbel om ons zelf. Ik kaart het vaderdag verhaal nog een keer aan en besluiten dan ook de stad in de gaan in ieder geval kijken hoe laat de winkels open gaan misschien is het de moeite om te wachten, het is nog er rustig in de stad we lopen over de lijn baan halen wat anekdotes op en lopen richting de boekhandel. Het begint langzaam te regenen als we bij de boekhandel aan komen zegt het bordje aan de deur “opening’s tijden op zondag van 12:00 tot 17:00” oke dat word nog lang wachten dan het was nog maar kwart voor 9, wat nu ja uh iets zoeken wat open is daar een shot cafaiene scoren en dan naar huis naar bed. Ik weet een zaakje wat altijd open is en helemaal op dit bizarre tijdstip de VJP het oude tramhuis. Er is wel iemand binnen maar de deur is nog dicht ik klop op de deur een jonge man doet open en zegt dat hij over een klein half uurtje pas open gaat hij wacht op zijn collega die hem gaat aflossen, ik zet mijn zielige blik op zeg dat het regent we hunkeren naar een kop koffie en hem niet zullen storen, hij kan de zielige blik niet weerstaan en laat ons binnen zet een heerlijk kopje koffie voor ons en we praten over onze avonturen, en hoe we vanuit Utrecht dan ineens zo hier aan de koffie komen Vincent en ik vinden het zelf ook nog steeds een raar verhaal.

We besluiten maar weer onderweg naar huis te gaan, het is vaderdag en we gaan voor vincent ze vader maar even een ontbijtje in elkaar zetten. Omelet met koffie jus en wat broodjes keek ons een heel leuk idee, gelukkig wist hij het dan ook van harte de waarderen met een dikke kus als bedankje. Toch nog maar even naar Rotterdam om als nog het groot culinair croquetten boek te halen het is dan al een uurtje of 12 en ben dan ook al compleet over me slaap heen die paar uurtjes Rotterdam stad kunnen der dan ook nog wel bij. Vincent ze vader moet werken in de stad dus hij geeft me een lift dat scheelt me weer een stuk fietsen. De boek winkel is immens groot, het kost me dan ook een tijdje om de kook hoek in de winkel te vinden. Daarna op zoek naar het boek hmmz ik kan het niet vinden dan maar even vragen “mevrouw mag ik u vagen weet u waar ik het groot culinair croquetten boek van vinden” ze kijkt me met een grote glim lach aan, ik stond voor paal. Geeft niets het is papa dat en mijn papa wil hem hebben dus dan hebben we dat natuurlijk voor hem over, even afrekenen nou ja even het croquetten boek kost nog 30 euro hmmz daar moet je dan heel wat mooie croquet recepten in zitten.















Nu kan ik eindelijk naar huis naar bed, nou ja dat dacht ik dit bleek achter af niet helemaal het geval. Ik stond voor een dichte deur, niemand thuis en natuurlijk geen sleutel bij die ligt nog bij vincent, de buurvrouw was natuurlijk ook niet thuis pff ik word geboycot. Er zat dus niets anders op dan weer naar Vincent te gaan om me sleutels op te halen, denk je even op de fiets heen en weer te gaan blijk de fiets geen trappers te hebben grrr. Er zat dus niets anders op dan lopen naar Vincent te gaan. Een maalbij Vincent aan gekomen en 100X gebeld te hebben doet hij nog niet open zijn telefoon staat uit maar zijn raam staat open, na 10x Vincent geroepen te hebben zit der niets anders op dan steentjes tegen zijn raam te gooien maar zelfs dat mag de slaap van Vincent niet storen. Na 10 x lang de deur bel aan houden komt hij dan eindelijk verwildert in ze onderbroek de deur open doen. Ik trots met mij croquetten boek hij laat me binnen de duikt gelijk zijn bed weer in, ik heb knallende koppijn slik 2 parracetemols weg en val zittend op vincent ze bed in slaap coma. Een uurlater word ik wakker loop naar beneden pak mijn tas en sleutels en ga naar huis eindelijk me eigen bedje in. Ik lig nog niet 2 minuute of mijn telefoon gaat me ouders komen thuis en me broertje begint zijn levens verhaal van dit weekend te vertellen ik leg me der dan ook maar bij neer dat slapen er nu niet meer in zit ik pak mijn vader dag cado en ga dan ook maar gelijk met me ouders in de tuin zitten. Na het eten maar weer een nieuwe ik ga naar bed poging doen.